1.000 treden omhoog bij Yamadera Tempel
Na een treinrit van ongeveer een uur vanaf Sendai waren we aangekomen in Yamagata. Dit is een klein dorpje verstopt in de bergen, waar je de beroemde Yamadera tempel hebt. De tempel ligt zo'n vijf minuten van het treinstation af, waarbij je eerst langs verschillende kleine winkeltjes en restaurants van het dorpje komt.
Hoe dichter we bij Yamagata kwamen, hoe harder het begon te sneeuwen. Wij bezochten deze tempel in februari, en samen met december en januari zijn dat de maanden wanneer de meeste sneeuw valt. Hoewel het in deze maanden -en met deze weersomstandigheden- zorgt voor een prachtige beelden, is het wel goed om er rekening mee te houden dat het in deze periode echt enorm glad is. Dat was ook een van de eerste waarschuwingen die we kregen toen we bij de ingang stonden.
Ook toen we onze tickets kochten van 300 yen per persoon, waarschuwde de monnik die de tickets verkocht dat het wel enorm glad zou zijn. We hadden onze wandelschoenen aan, die we al hadden gekocht met het idee dat we veel over gladde stukken moesten lopen, dus hadden we besloten de tocht toch te wagen.
De trappen lagen vol met sneeuw van enkele dagen en doordat de temperatuur al de hele dag onder het vriespunt lag, was het ook wel echt héél erg glad. Daarom was het erg fijn dat er langs de trappen een railing stond om je goed aan vast te houden en deze hebben we de hele tocht ook nodig gehad.
Hoewel we bij de meeste van de 1.000 treden bezig waren met het niet naar beneden glijden, was het een erg prachtige tocht naar boven. Om ons heen waren vonden we regelmatig kleine stambeelden en lantaarns tot we bij de Niomon Gate waren. Het was een kleine overwinning dat we al zo ver waren gekomen, maar aangezien hier de railing zo onder was gesneeuwd was het wel even een gedoe om verder te komen. Zodra we door deze poort heen waren en ons een weg naar boven hadden geklommen, kwamen we bij het bovenste gedeelte van het tempelgebied.
We hadden ervoor gekozen eerst een uitstapje naar rechts te maken, waar we bij de Godaido Hall uitkwamen. Dit is een groot platform waarmee je het beste uitzicht hebt over de klif hebt op Yamadera. Doordat we in een grote sneeuwbui zaten, waren de toppen van de bergen niet te zien, wat zorgde voor extra mooie beelden. Hier hebben we dan ook even een korte -verdiende- break genomen om de omgeving te bewonderen en ons te belonen voor de klim die we so-far hadden gemaakt.
Eenmaal terug op het pad zijn we richting het andere einde van het pad: de prachtige Okunointempel. Hier vindt je naar verluid twee stambeelden die de oprichter van Yamadera tijdens zijn religieuze trainingen in China met hem mee zou hebben genomen. De 5 meter hoge gouden boeddha die in de linkertempel staat, konden we helaas niet zien. Door de heftige sneeuwbui van de dag hadden ze die tempel dichtgehouden. Dat mocht echter de pret niet drukken, het was schitterend om de sneeuw zo hoog op de tempels te zien liggen.
Nadat we voldaan aan het einde van de klim stonden, moesten we natuurlijk ook weer naar beneden. Gelukkig is naar beneden vallen een stuk makkelijker dan naar boven klimmen 😉. Voordat we de trein weer instapten richting Sendai hebben we onszelf nog verwend met lokale snacks die we bij de kleine shops dicht bij het station konden vinden. Zo verkochten ze op verschillende locaties deze kleine balletjes genaamd 'Tama Konnyaku'. Waar we eerst dachten dat het kleine mochiballetjes waren (kleverige, zoete rijst), was dit wat eerder hartig. Konnyaku is namelijk de wortelknol van een konjakplant (wat wij in ieder geval helemaal niet hennen). Dit wordt vervolgens gekookt in sojasaus, wat hem zijn zoutige smaak geeft. Vervolgens wordt er nog een beetje mosterd op de balletjes gedaan. Een specialiteit van de Yamagata regio!
Nu zijn wij in de wintertijd naar Yamadera geweest, wat natuurlijk voor deze extra uitdagingen heeft gezorgd. Dit uitstapje is in de andere seizoenen ook een geweldige klim om te maken. Je kan makkelijker naar boven zonder bang te zijn dat je naar beneden glijdt, waarbij je in de lente kans hebt op kersenbloesem en in de herfst de prachtige herfstkleuren in de bladeren vindt. Altijd de moeite waard dus!